මම ළහිරු, මේ තියෙන්නේ මගේ වාඩිය. වාඩියක් කිව්වට මේ ඉලෙක්ට්‍රොනික් වාඩියක් හෙවත් ඊ වාඩියක්. මේ වාඩියේ දැනට නම් ඉන්නේ මම විතරයි. ඒත් මේ වාඩියේ තව ගොඩක් ඉඩ තියෙනවා. ඕනේ නම් කැමති කෙනෙකුට ඇවිත් ෙම් වාඩියට ගොඩ වෙලා තියෙන දෙයක් ෙබදාගෙන කාලා කයියක් එහෙම කාරිය ගහලා යන්න පුළුවන්. ආයේ වාඩි ගාස්තුවක් එහෙම ගන්නේ නෑ.
මේ මගේ පළවෙනි බ්ලොග් සයිට් එකත් නෙවෙයි. අනික් සයිට් වලට මොකද වුනේ කියලා නම් අහන්න එපා. ඒවට වෙච්චි දේ මමවත් දන්නේ නෑ. පටන් ගත්තට ඒවා එකක්වත් කරගෙන යන්න වෙලාවක් නැතිව යනවා. සමහර ඒවා පාවිච්චි නොකරන නිසාම නිසි බලධාරියා විසින් කපා හැරලා. අනේ පව්‍ නේද? මොනවා කරන්නද වැඩ පළ තියෙන උදවිය උනාම ඔහොම තමයි. හැබැයි මේ සැරේ මගේ වාඩිය වැහැව්වොත් මටත් වෙන්නේ පාරට බහින්නයි. ඒ නිසා මේක නම් කොහොම හරි බේර ගන්න වෙනවා.
වල් පල් කියෙව්වට මට බැරි වුනානේ මම ගැන කියන්න. මගේ ගම ඇවිත්, ශ්‍රී ලංකාවේ පළමු රාජධානිය, රජරට අනුරාධපුරේ නොහොත් පැරණි වන්නියේ. මම ඉපදුනේ, හැදුනේ වැඩුනේ, ඉස්කෝ‍ෙල් ගියේ එහේ. මම ඉස්කෝලේ ගියේ අනුරාධපුර මහසෙන් මහා විද්‍යාලයට. 12 වසරට වෙනකල් ඉස්කෝලේ ගියා. ඒ දවස්වල තිබුනු එක එක ප්‍රශ්ණ නිසා ඊට වඩා ඉගෙන ගන්න බැරි වුනා. ඊට පස්සේ තමයි මම වෘත්තීය අධ්‍යාපනයට යොමු වෙන්න ඕනේ කියලා කලපනා කලේ. අන්න ඒ නිසා මම අනුරාධපුරයට සමු දීලා වෘත්තීය අධ්‍යාපනය හොයාගෙන කොළඹ රටේ එනවා. කොළඹ රටේ කිව්වට ගම්පහ. ඔය කිව්වේ බොහොම කෙටියෙන් හරි ය.
යටගිය දවස වෙච්චි සිද්දි නං අනන්තයි, අප්‍රමාණයි. මේ බ්ලොග් ඒකේදී ඒ කතා ලුණු ඇඹුල් ඇතිව තව රස කරලා ලියන්නයි මම හිතාන ඉන්නේ. කියවන අයට කියවලා ගන්න දෙයක් තියෙනවනං අරගත්තට මගේ අමනාපයක් නෑ. යන එන ගමන් කමෙන්ට් එකක් දාලා යන්න අමතක කරන්න එපා.
ඔන්න එහෙනම් හා හා පුරා කියලා පටාන් ගත්තා ළහිරුගේ ඊ වාඩිය....